۱۳۸۶ اسفند ۲۴, جمعه

راز نو

امشب گونه ای دیگر شده ام. زیباست می خواهم نگهش دارم. آری می خواهمش .انگار سالهاست که با زندگی در آمیخته ام. احساسم دیرینه تر از آنست که به شمارش درآید. توامان چشیده ایم رنجها را و ثبتشان نموده ایم. زیبایی را نیز . گاه با خود می اندیشم که لذت را جستجو می کنیم و از نجستن آن در عذابی نوستالژیک فرو می رویم. بیاید با هم بدان بنگریم. آیا بیش از آنکه رنج می بریم، غرق لذت نیستیم. آری در همین دنیا. به دفعات سختی ها را ثبت کرده ایم اما نسبت به ثبت لذت ها کم لطفی می کنیم. شاید نزدیک به نیمی از زندگی را سفر کرده ایم. در همین جهان می بینیم کسانی را که از میان شادی و غم ، اولین واژه را برگزیده اند. بیایید کنار هم لذت هایمان را در همین زمان و زمانه بشماریم. بیایید طیفی بسازیم از رنگ هایی نو برای آیندگان. بیایید برای جنگ با زشتی ، زیبایی بیافرینیم. رنج بیشتر را دلیلی کنیم برای آفرینش هرچه بیشتر لذت. با خلق هرچه بیشتر نیکی جایی برای اینگونه خودنمایی شرارت باقی نگذاریم. آنقدر خنده را گسترش دهیم تا گریه معنایی نو بیابد . دستانمان را برای خلق لذت در دستان یکدیگر حلقه کنیم . رنج وشرارت دارد تمامی جهان را می گیرد. لذت و نیکی دارد به فراموشی سپرده میشود . هر که هرچه در توان دارد برای آفرینش زیبایی بگذارد. شاید به نظر رویایی باشد ، ولی با من بیایید . یادتان باشد من به تنهایی نیز خواهم رفت ... نوشته ، عکس ، خبر ، قطعه موسیقی ، ... چشم براهتان خواهم بود ...

۲ نظر:

ناشناس گفت...

hello
1.I'm shocked
2.I'm shocked
3.I'm shocked
.
.
.
.
and I admire ur surprising feeling
hameye zibaei ha taqdim be zehne zibaye to ke har ruz razi no baraye shegeft zade kardan dar astin dari
thank u dear friend
'm'

chista گفت...

پیشنهاد بسیار خوبی است.... دعوت به تلاش برای خلق شادی و زیبایی به هر وسیله ای.من هم همیشه حس می کنم که گرایش به اندوه گویی در وجود ما نهادینه شده و بیشتر در جستجوی علت ها هستم .. شاید که با یافتن ریشه ها بتوان مسیر رویش را تغییر داد.اگر حوصله داشتی مطلب " شادی شهید " رو در وبلاگم بخون. ممنون..... بهاری شاد و شوری بی پایان برایت آرزومندم.... همچنان پر بار