کارگاه داستان نویسی

این نوشته را با نام مقدس خداوند شروع میکنم که همانا بهترین راویان است و قصه های فراوان همی ساخته و پرداخته و از قصه پردازی او زندگانی ما رنگی به خود گرفته و هویتی برداشته است.

خیلی دوست داشتم یاد بگیرم که چطور می شه داستان نوشت. همیشه هم دوستان ترغیبم می کردند که یه جایی ، تو یه کلاس داستان نویسی و یا فیلمنامه نویسی ثبت نام کن و... تا اینکه مهسای عزیز ( خاکی آسمانی ) ، کارگاه داستان نویسی رو تجربه کرد و با اطلاعاتی که از اون کارگاه بدست آوردم ، مصمم شدم که جور دیگه ایی یاد بگیرم که چه جوری می شه داستان نوشت...

لابه لای کتابهایی که از طرف دوستان معرفی شد، کتاب قصه ، رمان ، داستان کوتاه اثر جمال میر صادقی ، بهترین مرجع به نظرم رسید و سعی کردم که چکیده ایی از مهمترین مطالب کتاب رو برای استفاده ی عزیزان علاقه مند ، اینجا بنویسم ، شاید که...
در نهایت کل این مجموعه رو به مهسای عزیز تقدیم می کنم که زحمت تایپ این نوشته رو هم متقبل شد ...

کارگاه داستان / قسمت اول :

مقامه: قصه ایست که در آن بیشتر به عبارت پردازی و سجع سازی و صنایع لفظی توجه بشود و قصه بر محور مضمون "تم" واحدی بگردد. (گلستان سعدی)
واقعه داستانی: برخلاف واقعه تاریخی، زاده ذهن نویسنده است.
واقعه تاریخی: واقعه تاریخی قبلا اتفاق افتاده و تاریخ نویس آن را دقیقا گزارش میکند. به عبارت دیگر جنبه کلی و عینی واقعه همیشه مورد نظر تاریخ نویس است.
تعریف قصه:
معمولا به آثاری که در آنها تاکید بر حوادث خارق العاده، بیشتر از تحول و تکوین آدمها و شخصیت هاست، قصه میگویند. در قصه محور ماجرا بر حوادث خلق الساعه میگردد. حوادث، قصه ها را به وجود می آورد و در واقع رکن اساسی و بنیادی آن را تشکیل میدهد، بی آنکه در گسترش و بازسازی قهرمان ها و آدم های قصه نقشی داشته باشند. به عبارت دیگر، شخصیت ها و قهرمان ها، در قصه کمتر دگرگونی می یابند و بیشتر دستخوش حوادث و ماجراهای گوناگونند.
· قصه ها شکل ساده و ابتدایی دارند و ساختمانی نقلی و روایتی. زبان اغلب آنها نزدیک به گفتار و محاوره عامه مردم و پر از اصطلاحات و لغات و ضرب المثل های عامیانه است. در واقع نگارش، ادیبانه نیست و زبان معمول و رایج زبان، در نوشتن قصه ها به کار گرفته شده است.
· محتوای قصه ها از حوادث واقعی و غیر واقعی و تصادفی به وجود آمده است.
· پی رنگ Plot: نقل حوادث است با تکیه بر موجبیت و روابط علی و معلولی. اغلب قصه ها فاقد پی رنگ هستند.
· گاهی وقایع منطقی در قصه بر حوادث استثنایی میچربد و قصه به واقعیت نزدیک میشود و از پی رنگی بدوی و خام برخوردار میشود. گاه در قصه وقایع اتفاقی و تصادفی بر واقعیت ها غلبه دارد و زمانی قصه صرفا اثری خیالی و تخیلی است و از حقایق امور و تظاهرات زندگی فاصله میگیرد.

· شباهت قصه به لطیفه:
قصه ها اغلب ساختمانی شبیه با لطیفه ها دارند. Anecdote. میدانیم که لطیفه داستان مفرح و کوتاهی است درباره شخص یا حادثه ای واقعی. بنیاد آن بر پیوند حلقه های واقعی و تصادفی استوار است. لطیفه از پیوستن این حلقه ها به یکدیگر تدوین و تحقق می یابد.
· مختصات و ویژگی های قصه:
در قصه کمتر به فضا و محیط معنوی و اجتماعی و خصوصیات ذهنی و روانی و دنیای تاثرات درونی آدم ها توجه میشود، در قصه ها قهرمان Heroوجود دارد و در داستان ها شخصیت Character
· هدف قصه ها:
به ظاهر خلق قهرمان و ایجاد کشش و بیدار کردن حس کنجکاوی و سرگرم کردن خواننده یا شنونده است و لذت بخشیدن و مشغول کردن، امادر حقیقت زیربنای فکری و اجتماعی قصه ها، ترویج و اشاعه اصول انسانی و برادری و برابری و عدالت است.
· خصوصیات دیگر قصه های عامیانه:
1. مطلق گرایی: قهرمان های قصه یا خوبند یا بد، حد میانی وجو ندارد.
2. نمونه کلی: قهرمان ها نمونه های کلی هستند از خصایل کلی جهان و با جهان بینی کلی
3. زمان و مکان: در قصه ها زمان و مکان فرضی اند و تصوری
4.همسانی قهرمان ها:
5. اعجاب انگیزی: خواننده احساس میکند که گزارنده قصه سعی وافری داشته خواننده را به اعجاب وادارد.